در هجمه این سکوت
سراب را برگزیدی
و در پایان راه
با توشه خود خواهی
بخود خواهی رسید
اما بدون تپشهای قلب من
بدون هُرم دستهای عاشق من
بدون خورشید
بدون رویاهای زیبای کودکانه
و بدون بادبادکهای به آسمان رسیده
با زایش جنین نارس آرزو
با اقیانوسی از کابوس و حسرت
و پایان راه
تلخترین سمفونی این جراحت است
تلخترین حادثه هستی
یعنی دیوار
شایان دیبا
نوشته شده در تاريخ جمعه 14 دی 1397برچسب:دیوار - شایان دیبا, توسط شایان دیبا
